الف –رابطه ی تغذیه و شدت دردهای نورپاتیک(سوزش)

تغذیه بر شدت سوزش تاثیر بسیاری دارد. البته آنچه در اینجا می خوانید تجربه ی شخصی من است و اگر شیرینی جات در من باعث افزایش سوزش می شوند، شاید در مورد شما ترشی جات باعث این افزایش شوند. مسئله ی مهم این است که مواد غذایی ای که مصرف می کنیم در شدت و ضعف این عارضه بسیار دخیل هستند. هر بیمار نخاعیِ مبتلا به دردهای نوروپاتیک با علم به این رابطه، باید با دقیق شدن در مواد غذایی مصرفی و آزمون و خطا به موادغذایی ای که روی بدن او تاثیر می گذارند آگاهی یابد.

ولی به گمانم ادویه جات و بخصوص  فلفل و فست فود ها در مورد اکثر بیماران صدق می کند.

موادغذایی ای که دردهای نوروپاتیک را در من افزایش می دهند به شرح زیر است:

– شیرینی جات، البته شیرینی طبیعی موجود در میوه ها و خشکبار نه. شیرینی موجود در تنقلات.

– هر گونه ادویه، از دارچین گرفته تا فلفل. و بخصوص تندی ها مانند فلفل ، زنجبیل و غیره. البته ظاهرا زردچوبه تاثیر محسوسی ندارد.

– فست فود ها، بدلیل مصرف زیاد ادویه جات در اینگونه غذاها.

– هر نوع محصول کارخانه ای، از کیک و شکلات تا کنسرو و کمپوت و چیپس. بگمانم دلیل آن نگهدارنده های موجود در این محصولات باشد. محصولات زیر در این جا لازم به تاکید هستند:

سس ها، بستنی، نوشابه ها و آبمیوه ها(طبیعی نه)، چیپس، پفک ها و اسنک ها، …

– مواد غذایی که به آن ها حساسیت یا آلرژی دارید. مثلا طالبی، خربزه، موز، گوجه فرنگی.

–حتی زیاده روی در خوردن غذا و یا بلعکس زیاد گرسنه ماندن باعث افزایش سوزش می شود.

 تغذیه ی نا مناسب منجر به یبوست، و آن نیز باعث افزایش چشمگیر دردهای نوروپاتیک و اسپاسمخواهد شد. در نتیجه عنوان بعدی خواهد بود،

ب –رابطه ی تغذیه و کارکرد درست روده:

یکی از معضلات عمومی و همه گیر در تمام بیماران نخاعی (بلا استثناء) مشکل تخلیه ی روده ها و یا واضح تر بگویم، دفع مدفوع است.

عدم تحرک کافی سبب کاهش حرکات دودی روده ها و انباشت مدفوع در آن ها و در نتیجه کاهش دفعات تخلیه روده می شود. و این یعنی باقی ماندن ضایعات و سموم بمدت طولانی در بدن.

ولی یک تغذیه ی مناسب می تواند وضعیت دفع را بهبود بخشد.

آب –مایعات: یک بیمار نخاعی بایستی در شبانه روز حداقل ۸ تا ۱۲ لیوان آب و مایعات دیگر بنوشد.(آب در اولویت است)

شیر، ماست، دوغ، کشک: اگر چه شیر و فرآورده های آن از منابع اصلی کلسیم هستند ولی بخصوص در افراد کم تحرک مانند بیماران نخاعی و بطور کلی بیماران حرکتی، یبوست را تشدید می کنند. باید در مصرف آن ها بسیار محتاط بود.(من ترجیح می دهم که مصرف نکنم)

سبزیجات: همه گونه سبزیجات به دلیل وجود فیبر و سلولز در ساختمان شان به داشتن دفعی راحت تر و منظم تر کمک می کنند. بخصوص سبزیجات کالری منفی(در پست قبل ذکر شدند)

یک مورد استثناء : هویج (البته هویج خام و اینکه این موضوع در افراد مختلف متفاوت است. هستند کسانی که با خوردن هویج دچار مشکل نشوند)

میوه جات: بعضی از میوه ها باعث بهبود یبوست و بعضی دیگر موجب تشدید آن خواهند شد.

میوه های مفید = همه ی میوه های کالری منفی که در پست قبل، یادآور شدم. و همچنین انجیر، آلو.

میوه های مضر = سیب، و موز در صورت افراط در مصرف( موز تجربه ی من نیست زیرا به آن حساسیت دارم. آن را در اینترنت یافتم تا سیب کوچولویمان تنها نماند)

غلات و سبوس ها: غلات نیز بعلت مقدار فراوان فیبر در ساختمانشان به کاهش یبوست و دفع کمک می کنند. نان های سفید که از آرد غیر سبوس دار تهیه می شوند باعث یبوست خواهند شد.

چند نکته ،

مصرف مداوم آب پرتقال بطرز شگفت انگیزی در داشتن دفعی راحت و منظم موثر است. و همچنین بطور کلی، ویتامین سی در بهبود زخم های بستر و سلامت پوست بسیار مفید و موثر است. این دو نکته واقعا حائز اهمیت است.

فلفل و ادویه جات تند، نوشابه های گازدار ، سیب زمینی ، غلات و خمیر نان(خمیر خام) باعث تحریک و تسهیل دفع می شوند ولی دو مورد اول سبب افزایش دردهای نوروپاتیک و تمامی آن ها موجب نفخ و به دنبال آن افزایش اسپاسم خواهند شد.

با خوردن کدو سبز آب پز + سه قاشق غذا خوری روغن زیتون ، بمدت دو تا سه روز، روزی یک تا دو بار به احتمال زیاد شاهد دفعی راحت خواهید بود.

ج –رابطه ی تغذیه و اسپاسم و اتونومیک دیس رفلکسی :

همانطور که اکنون می دانیم، تغذیه ی نادرست سبب یبوست می شود؛ و یبوست هم اسپاسم و علائم اتونومیک دیس رفلکسی را تشدید خواهد کرد و در طی آن، در اثر اسپاسم و نفخ حاصل از یبوست فشار مضاعفی بر اعماء و احشاء و رگهای مغز خواهد آمد.

همچنین یک معده ی ناراحت و نفخ کرده، تعداد دفعات وقوع اسپاسم و شدت و دوام آن را افزایش خواهد داد.

 بطور کلی می توان گفت، معده نقشی میانجی و تعدیل کننده دارد میان روابط شما و عوارض ضایعه ی نخاعی.