با افزایش سن به طور طبیعی ترشح آب دهان کمتر می‌شود، این امر موجب افزایش خشکی دهان در افراد سالمند خواهد شد. خشکی دهان یکی از مشکلات مهمی است که موجب می‌شود جویدن و قورت دادن غذا سخت شده و مزه غذاها کمتر احساس شود.

استفاده از آب نمک چندین بار در روز و مصرف حداقل ۶ تا ۸ لیوان آب و مایعات ساده و خودداری از مصرف خودسرانه دارو از راهکارهای برطرف کردن خشکی دهان است. خودداری از استعمال دخانیات و مصرف میوه و سبزیجات بیشتر و در نهایت مشورت با پزشک از دیگر عوامل موثر در برطرف کردن خشکی دهان می‌باشد.

افراد سالمند در معرض خطر بیماری‌های مزمن دهان از جمله عفونت‌های دندانی، پوسیدگی، ‌ناراحتی لثه، ضایعات مخاطی خوش خیم و سرطان‌های دهان هستند. عوارضی همچون خشکی دهان، برفک و بیماری‌های قارچی، ضایعات التهابی مربوط به دندان‌های مصنوعی و شقاق گوشه لب، دهان و خشکی دهان که در پی مصرف داروهای خاص ایجاد می‌شود از اختلالات شایع دهان در سالمندی است.

همراه با افزایش سن، شکل و ساختار دندان‌ها تغییر پیدا کرده، زردشدگی یا تیره‌تر شدن دندان‌ها به علت تغییر در ضخامت و ترکیب عاج زیرین اتفاق می‌افتد. سایش‌ها و فرسایش‌های ایجاد شده نیز می‌تواند در تغییر شکل دندان‌ها موثر باشد.

وضعیت اقتصادی نامناسب، فقدان بیمه، ‌زمین‌گیر شدن یا نگهداری سالمند در خانه سالمندان و ناتوانی فیزیکی مانند بیماری‌های مفاصل از موانع برخورداری از بهداشت دهانی خوب می‌باشد.

استفاده از دهان شویه‌های فلوراید برای جلوگیری از پوسیدگی و کاهش اختلالات شایع دهان در سالمندی موثر است. نوشیدن آب، مرطوب نگه داشتن دهان و استفاده از داروهای تجویز شده توسط پزشک نیز می‌تواند در این زمینه موثر باشد.